বেলতলা বজাৰৰ বাইদেউহঁত

বেলতলা বজাৰৰ বাইদেউহঁত

যি সকলে বেলতলাৰ বৃহস্পতি আৰু দেওবাৰে বহা বজাৰখনলৈ এপাক হলেও মাৰিছে তেখেতসকলে জানে এই বজাৰত এখন গাঁৱৰ অকৃত্ৰিম গোন্ধ নগৰলৈ লৈ অহা জনজাতীয় বাইদেউ কেইজনীৰ কথা  ।

গাঁৱৰ বস্তু নগৰলৈ বেচিবলৈ অহা জনজাতীয় বাইদেউহঁতে সমুখত পোহাৰ মেলে ভীমকলৰ পচলাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি তিতা ভেঁকুৰী, পলুপোকলৈকে । এখেতসকলৰ অনুগ্ৰহতেই যে কিমান দুস্প্ৰাপ্য বস্তু নগৰত থকা মানুহে চকুৰ আগতে পাইছে তাৰ বাবে এখেতসকলক কৃতজ্ঞতা জনাবলৈ আমাৰ ভাষা নাই । অৱশ্যে সময়ৰো অভাৱ । কিনিহে লৈছোঁ এনেই দিছেনে কিবা !!! পইচা দিছোঁ সঁচা, কিন্তু পইচা দিলেই সকলো বস্তু এনেদৰে সকলোতে পায়নে?? সাৰ নিদিয়া সৰু জিকা কেইটা, ক'লা জলকীয়া কেইটা, দেখিলেই লোভ লগাকৈ কাটি থোৱা কচুথোৰ,  মানিমুনি কেইডাল ?? ক'ত পাম ?? কৃতজ্ঞ নহওঁ !!!

বাইদেউহঁত অকৃত্ৰিম । গাঁৱৰ পৰা অনা বস্তু বিলাকৰ দৰেই তেওঁলোকো বাহ্যিক প্ৰলেপৰ পৰা মুক্ত । ব্যৱসায়ীৰ জিভা তেওঁলোকৰ নাই । খাৰাংখাচ ।
: পটল ঘৰৰনে??
:কিবাটো ইমানবিলাক পটল ঘৰত কিনেকি হ'ব ?? গাঁৱৰ পৰা কিনি আনিছে । সাৰ নিদিয়া কৈছোঁ সঁচা কথা । নিলে নিবি নিনিলে নাই যা !! বচ ।

: জলকীয়া জলা হ'ব নে বাইদেউ??
:জাল নহয় কি হ'ব । আমি ঘৰত খাই কিনে আনিছোঁ । নামানিলে চকুত ভোঁহাৰি কিনে চা । বচ ।

সহজ সৰল বাইদেউহঁত । কথাাবোৰত কিবা এটা টান আছে । কেতিয়াবা পেলাব নোৱাৰোঁ । জলকীয়া কিনি থাকোতে কাষৰ বাইদেউজনীয়ে কৈছে : অই ভাইটি, ইটো কমলা নেচোন । দহটকাত চাৰিটা দিম ল ।

কথাকেইটাত এটা মৰমলগা সুৰ আছে । খোৱা ন'হব বুলি জানিও দহটকাৰ কমলা লৈছোঁ ।

জনজাতীয় বাইদেউহঁত ৰাতিপুৱাই আহে । ৰাতি ওভতে । দুপৰীয়া মোনাৰ পৰা সৰু সৰু বাটিত ঘৰৰ পৰা অনা ভাত খায় । নকলেও ধৰিব পাৰি - পেট নভৰে । ভাতখোৱা আধাতে এৰিও কলপাতত ভাগ ভাগকৈ থোৱা জলকীয়া এভাগ গ্ৰাহকক দিয়ে । বিমুখ নহওঁক ।

গ্ৰাহক নোহোৱা সময়ত ওচৰা ওচৰিকৈ বহা দুই তিনিজনী বাইদেৱে মেল মাৰে । খিলখিলকৈ হাঁহে । বাইদেউহঁতৰ চকু মুখবোৰ তীব্ৰভাৱে উজ্বলি উঠে । কিমান মানুহ কিমান ধৰণেৰে সুখী !!!

এজনী বাইদেউৰ কোলাত কেঁচুৱা । বাইদেৱে পালাত ভোল জুখি এজন গ্ৰাহকক দি আছে । এনেতে কেঁচুৱাই কান্দিছে । বাইদেৱে পালাখন থৈ চাদৰেৰে ঢাকি কেঁচুৱাক তেনেকৈয়ে গাখীৰ খুৱাইছে আৰু গ্ৰাহকক দহটকা ওভতাই দিছে । আকৌ চাদৰখনেৰে বেছি সাৱধানেৰে ঢাকি কেঁচুৱাটোক পুনৰ গাখীৰ খুৱাইছে ।

জীৱনৰ আচল দৃশ্যটো তাতেই !!