Pages

Saturday 14 November 2015

লক্ষী দগীল, হিলৈৰ ফায়াৰিং, দলী চপৰাৰ বম্বিং……

আচলতে বহুত ধুমুহাৰ পাছতো মই মোৰ ভিতৰৰ শিশুটোক মৰিবলৈ দিয়া নাই ! সেয়েহে সুৰুঙা পালেই মই শৈশৱলৈ ঘুৰি গৈ এনেভাৱে নিমগ্ন হওঁ যে কোনোবা সময়ত সেই দিনবোৰৰ স্মৃতিয়ে মোক হাঁহিবলৈ বাধ্য কৰে, যুঁজিবলৈ শক্তি দিয়ে । গাঁৱৰ পৰিবেশত কটোৱা শৈশৱৰ কথাবোৰৰ কথা যেতিয়া কাৰোবাৰ লগত মিলি যায় তেতিয়া মই সেইজনৰ লগত সময় কটাবলৈ আনন্দ পাওঁ । তেওঁ মোৰ সংগ ভাল পোৱা নোপোৱাটো পিছৰ কথা । শিৰোণামত থকা নাম কেইটা মোক মনত পেলাই দিছিল দিগন্তই !

১৯৯৯-২০০০ চন মানৰ পৰা মই ৰাষ্টাই ঘাটে আগৰ দৰে মাৰ্বল খেলা দেখা নোপোৱা হ'লোঁ । আমাৰ শৈশৱত মাৰ্বল খেলটো আছিল গাঁৱৰ ল'ৰাৰ এক এৰাব নোৱাৰা নিত্ত নৈমিত্তিক কাৰ্য্য, বিশেষকৈ পৰীক্ষাৰ পিছৰ এই ঠাণ্ডা দিনকেইটা । আমি প্ৰায়েই মাৰ্বল ৰাখিছিলোঁ মোজা এপাতৰ ভিতৰত । দগীল নামৰ বস্তুটো আছিল মাৰ্বল খেলৰ "মেইন" বস্তু । যিটো দগীল ব্যৱহাৰ কৰি আমি বেছিকৈ খেলত জিকি বেছিকৈ মাৰ্বল লাভ কৰিছিলোঁ সেইটো মাৰ্বলৰ নাম আছিল লক্ষী দগীল । ই সাক্ষাত লক্ষীৰ ৰূপ । মানে ইয়াৰ দ্বাৰা লাভৰ পৰিমাণ যথেষ্ট । লক্ষী দগীল আমি কাকো নিদিওঁ । উপযুক্ত বা বৰ্ধিত মূল্য দিলেও লক্ষী দগীল বেলেগলৈ হস্তান্তৰ কৰা ন'হব । খেলাৰ আগতে লক্ষী দগীলত চুমা এটা খাই লোৱাটো আছিল সফলতাৰ আন এক চাবিকাঠি । সকলোৰে লক্ষী দগীল নাথাকে । ভাগ্যৱান দুই এজনৰ বাদে । তেনে এক ভাগ্যৱান আছিলোঁ মই !!

পুতলা বন্দুক পূজাৰ সময়ত ওলাইছিল । তাকো দামী বন্দুকবোৰ আছিল আমাৰ সামৰ্থ্যৰ বাহিৰত  । পূজাৰ বাদে বাকী জৰুৰীকালীন যুদ্ধৰ সময়ত আমি ব্যৱহাৰ কৰিছিলোঁ কুমলীয়া বাঁহৰ আগেৰে বনোৱা হিলৈ বন্দুক । গুলী পমা গুটি । সেই পমা গুটিৰে হিলৈ ফায়াৰিঙ কৰাৰ পাছত ওলোৱা গোন্ধটো যিসকলে জীৱনত এবাৰলৈও পাইছে তেখেতসকলৰ নাকত এই মূহুৰ্তত সেই গোন্ধটো আহি লাগিছেহি বুলি মোৰ বিশ্বাস ! মোৰ জীৱনৰ প্ৰথম গল্পটোৰ মূল বস্তু এই পমা গুটিৰ হিলৈৰ গোন্ধ ।

আমি ইণ্ডিয়া পাকিস্তান বম্বিং কৰিছিলোঁ । গ্ৰেনেডবোৰ আছিল শুকান বগা কেচুমতা বা দলীচপৰা । সেই শুকান দলীচপৰা শত্ৰুপক্ষৰ গাত বা কাষত পৰাৰ লগে লগে ভাগি যি শুকান মাটি উৰি গৈছিল সেয়া আছিল গ্ৰেনেডৰ ধোঁৱা !! আৰু সিফালৰ পৰা মুখেৰে বম্বিংৰ এফেক্ট !!

সেই দিনবোৰ মই অনৰ্গল বুকুৰ মাজত কঢ়িয়াই লৈ ফুৰিছোঁ । কেতিয়াবা কংক্ৰীটৰ মাজতো হঠাতে সেই গোন্ধৰ এক হালুচিনেশ্যন!! পিছ মূহুৰ্ততে হাঁহিছো - ভিতৰত কিবা এটা আজিও জীয়াই আছে তাৰমানে !!

আজি দিনটো বাছেৰে আহি থাকোতে ভাবিছিলোঁ শিশু দিৱসৰ কিবা এটা লিখিম । এতিয়া এইটো দেখুন শেষেই ন'হবগৈ !! ইয়াক ইয়াতে শেষ কৰা মঙ্গল ! মানুহে আমনি পায় কেতিয়াবা ।

No comments:

Post a Comment