ডিঙিতে অকণমান ফঁটা ফ্রক এটা পিন্ধা বাৰ বছৰমান বয়সৰ ছোৱালী এজনী আহি মোৰ সম্বন্ধীয়া পেহীক ঢেঁকীত কিবা খুন্দাত সহায় কৰি থকা বিশ বছৰমান বয়সৰ ছোৱালীজনীক ক'লেহি ঃ মাই, তোক দাদাই মাতিছে সোনকালে, পথাৰৰ পৰা আহি পালে । জীয়েকৰ কথা শুনি মাক লগে লগেই পিঠাগুড়ীৰ হাত দুখন জোকাৰি জোকাৰি জীয়েকৰ পিছ ল'লে ।
ক্লাচ এইটত থাকোতে এনেকুৱা দিনতে মই পেহীহঁতৰ ঘৰলৈ ফুৰিবলৈ গৈছিলোঁ । সেইদিনা মই ঢেঁকীশালৰ কাষতে মুঢ়া এটাত বহি একান্তমনে পেহীয়ে ঢেঁকী দিয়া চাই আছিলোঁ । হঠাতে সেই দহবছৰ মান বয়সৰ ছোৱালীজনীয়ে তাইতকৈ কেইবছৰমানহে ডাঙৰ ছোৱালীজনীক "মাই" বুলি মতাত মই আচৰিত নহৈ নোৱাৰিলোঁ । । অৱশ্যে মোৰ খূদুৱনি দূৰ হ'বলৈ বেছি পৰ নালাগিল । মই পেহীক সুধিলোঁঃ মাক জীয়েক যেন লগা নাই পেহী । নে মাকজনী দেখাতহে সৰু বয়স হৈছে, নে বহুত সৰুতে বিয়া হ'ল, নে কি ?? কিবা এটাতো আছে ।
পেহীয়ে খন্তেক ঢেঁকী দিবলৈ এৰি মোৰফালে চাই যিখিনি ক'লে তাৰ সাৰমৰ্ম এনেকুৱাঃ
আগৰে পৰাই অভাবী মানুহ । বাপেকটোৱে আমাৰেই খেতি কৰিছিল । কিবা সামান্য অসুখতে ঢুকাল । তাৰ দুবছৰ পাছতে মাক ঢুকাল । তেতিয়া সৰুজনীৰ বয়স পাঁচ, বায়েকৰ দহ নে এঘাৰ আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ ল'ৰাটো । এতিয়া সৰুজনীক বায়েকে মাকৰ দৰে চাব লগা হ'ল । বৰ যত্নে্ৰে ইমান ডাঙৰ কৰিছেহি । একেবাৰে ভনীয়েকক টোপেই পৰিবলৈ নিদিয়ে । সেইকাৰণেই জনা হোৱাৰে পৰা তাই বায়েকক "মাই" বুলি মাতে । আচলতে সঁচাকে বায়েক মাকতকৈও "ওপৰ" । গতিকে সেই মাই বুলি মতাজনী এইৰ "ভইনীয়েকহে" ।
--বায়েকে বেয়া নাপায় এনেকে "মাই" বুলি মাতিলে । তাইক কোনোৱে একো নকয় ??
-- ইস !! কিয় বেয়া পাব ভালহে পায় । আমিও জানো দুখীয়া মানুহ হ'লেও ককায়েক বায়েকে কি মৰমেৰে তাইক
ডাঙৰ কৰিছে । বায়েক সঁচাকে "মাই" বুলি মতাৰেই যোগ্য ।
+++++++++
সেয়া আছিল পেহীহঁতৰ ঘৰৰ ওচৰৰ এটা অভাবী পৰিয়ালৰ কথা য'ত ভনীয়েকে বায়েকক মা বুলি মতাৰ বাবে বায়েকৰ বুকু শাঁত পৰিছে ।
আৰু এইফালে চহকী মানুহৰ জীয়েকে নিজৰ মাকক মা বুলি মতাৰ পৰিণাম ভোগ কৰিছে মৃত্যু !!
কিমান পাৰ্থক্য মানুহৰ !!!
(ঘটনাটো মনত পৰিল ইন্দ্রানীয়ে নিজৰ জীয়েকক হত্যা কৰাৰ কথাবোৰ দেখি, পঢ়ি । "মা" বুলি মাতিবলৈ দিয়া নাছিল বোলে। )
ক্লাচ এইটত থাকোতে এনেকুৱা দিনতে মই পেহীহঁতৰ ঘৰলৈ ফুৰিবলৈ গৈছিলোঁ । সেইদিনা মই ঢেঁকীশালৰ কাষতে মুঢ়া এটাত বহি একান্তমনে পেহীয়ে ঢেঁকী দিয়া চাই আছিলোঁ । হঠাতে সেই দহবছৰ মান বয়সৰ ছোৱালীজনীয়ে তাইতকৈ কেইবছৰমানহে ডাঙৰ ছোৱালীজনীক "মাই" বুলি মতাত মই আচৰিত নহৈ নোৱাৰিলোঁ । । অৱশ্যে মোৰ খূদুৱনি দূৰ হ'বলৈ বেছি পৰ নালাগিল । মই পেহীক সুধিলোঁঃ মাক জীয়েক যেন লগা নাই পেহী । নে মাকজনী দেখাতহে সৰু বয়স হৈছে, নে বহুত সৰুতে বিয়া হ'ল, নে কি ?? কিবা এটাতো আছে ।
পেহীয়ে খন্তেক ঢেঁকী দিবলৈ এৰি মোৰফালে চাই যিখিনি ক'লে তাৰ সাৰমৰ্ম এনেকুৱাঃ
আগৰে পৰাই অভাবী মানুহ । বাপেকটোৱে আমাৰেই খেতি কৰিছিল । কিবা সামান্য অসুখতে ঢুকাল । তাৰ দুবছৰ পাছতে মাক ঢুকাল । তেতিয়া সৰুজনীৰ বয়স পাঁচ, বায়েকৰ দহ নে এঘাৰ আৰু আটাইতকৈ ডাঙৰ ল'ৰাটো । এতিয়া সৰুজনীক বায়েকে মাকৰ দৰে চাব লগা হ'ল । বৰ যত্নে্ৰে ইমান ডাঙৰ কৰিছেহি । একেবাৰে ভনীয়েকক টোপেই পৰিবলৈ নিদিয়ে । সেইকাৰণেই জনা হোৱাৰে পৰা তাই বায়েকক "মাই" বুলি মাতে । আচলতে সঁচাকে বায়েক মাকতকৈও "ওপৰ" । গতিকে সেই মাই বুলি মতাজনী এইৰ "ভইনীয়েকহে" ।
--বায়েকে বেয়া নাপায় এনেকে "মাই" বুলি মাতিলে । তাইক কোনোৱে একো নকয় ??
-- ইস !! কিয় বেয়া পাব ভালহে পায় । আমিও জানো দুখীয়া মানুহ হ'লেও ককায়েক বায়েকে কি মৰমেৰে তাইক
ডাঙৰ কৰিছে । বায়েক সঁচাকে "মাই" বুলি মতাৰেই যোগ্য ।
+++++++++
সেয়া আছিল পেহীহঁতৰ ঘৰৰ ওচৰৰ এটা অভাবী পৰিয়ালৰ কথা য'ত ভনীয়েকে বায়েকক মা বুলি মতাৰ বাবে বায়েকৰ বুকু শাঁত পৰিছে ।
আৰু এইফালে চহকী মানুহৰ জীয়েকে নিজৰ মাকক মা বুলি মতাৰ পৰিণাম ভোগ কৰিছে মৃত্যু !!
কিমান পাৰ্থক্য মানুহৰ !!!
(ঘটনাটো মনত পৰিল ইন্দ্রানীয়ে নিজৰ জীয়েকক হত্যা কৰাৰ কথাবোৰ দেখি, পঢ়ি । "মা" বুলি মাতিবলৈ দিয়া নাছিল বোলে। )
No comments:
Post a Comment