ভালবোৰ

ভালবোৰ মানুহক জনোৱা উচিত । ভাল মানুহৰ কথা মই সকলোকে জনাওঁ বিভিন্ন উপায়েৰে ।

বিশেষ এটা কামত নিয়োগ বিনিময়ৰ কাৰ্য্যালয়লৈ গৈছিলোঁ । মোৰ কামটোত জড়িত মধ্যবয়সীয়া কৰ্মচাৰীজনে কাগজৰ টুকুৰাটোত মোৰ নামটো লিখোতেই বিস্ময়ত কৈ উঠিলোঁ :
ক্ষমা কৰিব, কথা এটা সোধোঁ । আপুনি ইমান খৰকৈ সদায়েই এনেদৰেই হাতৰ আখৰ লিখেনে ?? মানে এই আখৰ স্পনটেনিয়াচ ?

তেখেতৰ হাতৰ আখৰ ইমানেই সুন্দৰ আছিল যে বুজাব পৰাকৈ মোৰ শব্দ নাই । মাত্ৰ ইমানেই কওঁ যে তেখেতে কলম ধৰা নেদেখিলে আপুনি ক'ব যে এইয়া ইটালীয় আৰ্হিত ছপা কৰা ! গতিকে তেখেতক নকৈ নোৱাৰিলোঁ । ভালবোৰ লগে লগে কৈ দিব লাগে ।

মানুহজনে খন্তেক কলমৰ গতি বন্ধ কৰিলে । তেখেতৰ চাৱনি আৰু মুখত বিৰিঙি উঠা সন্তুষ্টিৰ হাঁহিত মই অনুভৱ কৰিলোঁ ফাইলৰ হেঁচা আৰু দৈনিক কামৰ ব্যস্ততাৰ মাজত তেখেতক এই প্ৰশংসাই কিজানি সামান্য সাময়িক জুৰণি দিছে ।

: আপোনালৈ এটা অনুৰোধ , অৱসৰৰ পাছত আপুনি ল'ৰা-ছোৱালীক আখৰৰ কিটিপ শিকাওঁক । পাৰিলে সময় হ'লে এতিয়াও । এই কলাত আপুনি অতি ইৰ্ষণীয়ভাবে চহকী গতিকে অকণমান বেলেগকো দিয়কচোন !

মই লগতে ক'লো ।

মানুহজনে কিবা এটা সন্তুষ্টিত লিখা এৰি খন্তেকৰ বাবে গাটো চকীখনত আৰামত এৰি দিলে ।

হাতৰ আখৰৰ প্ৰতি মোৰ দূৰ্বলতা আছে । মোৰ দেউতাৰ হাতৰ আখৰ অতি সুন্দৰ আছিল । কনিষ্ঠা কন্যাক মোৰ হাতত গতাবলৈ মোৰ শহুৰ দেউতাইও নিজৰ হাতৰ আখৰ সম্বলিত চিঠি ছপা কৰিছিল । তেখেতৰ আখৰ মনোমোহা ! মই পেটে পেটে আনন্দিত হৈছিলোঁ শহুৰৰ কলা দেখি !

দিল্লীত এবাৰ বয়সীয়াল ডাক্টৰ এজনে মোৰ বাবে লিখা প্ৰেচকিপশ্যনৰ আখৰ দেখি কৈছিলোঁ যে তেখেতৰ চিকিৎসাত ভাল কিমান পাওঁ সেইটোৰ বাবে নহয়, মোৰ আকৌ কিবা অসুবিধা হ'লে তেখেতৰ হাতৰ আখৰেই মোক তেখেতৰ ওচৰলৈ আনিব ।

তাহানি প্ৰেমপত্ৰৰ ক্ষেত্ৰটো হাতৰ আখৰ সুন্দৰ হ'লে সম্ভাৱনা সামান্য বেছি আছিল যোগাত্মক উত্তৰৰ ক্ষেত্ৰত । আখৰ বেয়া হ'লে নিগেটিভ মাৰ্কিং !

বাৰু । উপৰোক্ত ভদ্ৰলোক গুৱাহাটীৰ নিয়োগ বিনিময় কেন্দ্ৰৰ ১১৩ নম্বৰ কোঠাৰ শেষৰ দুই নম্বৰৰ চকীত বহে । সেইফালে গ'লে মোৰ কথাৰ সত্যতা বিচাৰ কৰি চাব পাৰে ।