Pages

Thursday 9 June 2016

মাকহঁত


বিশেষকৈ গাঁও অঞ্চলত মাকহঁতে সন্ধিয়া ধূনা ফুৰায় । ধূনামলাটো ঘুৰাই ঘুৰাই মাকহঁতে পদূলিৰ পৰা চোতাল হৈ ল'ৰা-ছোৱালীৰ পঢ়া টেবুলৰ ওচৰলৈ আনে । চোতালৰ পৰা মাকৰ মুখৰ ঘোষাফাঁকি সিহঁতৰ ওচৰ পোৱালৈ স্পষ্ট হয় । মাকে ঘোষা গাই গাই সিহঁতৰ কাষে বাৰে অলপ সময় সৰহকৈ ধূনা ফুৰাই ! ধূনাৰ ধোঁৱাই সিহঁতৰ চকুত ধৰে । " হব লৈ যাঅ' " !
এদিন সিহঁত ডাঙৰ হয় । সংসাৰ কৰে । সময়ে সকলো সলনি কৰে । কিন্তু কোনোবা নিৰ্জন মূহুৰ্তত সিহঁতৰ কাণত বাজি থাকে মাকৰ কণ্ঠৰ সন্ধিয়াৰ সেই "মই দুৰাছাৰ কেৱলে তোমাৰ "
-------------------
মাকহঁতে ল'ৰাহঁতক দোষ নিদিয়ে কাহানিও । মাকহঁতৰ মৰম বাঢ়ে । নকমে । সেয়ে পুতেকে নিজেই আহি বৃদ্ধাশ্ৰমত এৰি যোৱা মাকে বৃদ্ধাশ্ৰমৰ নিজৰ নতুন কোঠাত বিচনাৰ কাষতে থকা টেবুলত গোঁসাইৰ ফটো, চশমাৰ বাকচৰ লগতে পুতেকৰ ফটোখন আটোমটোকাৰীকৈ ৰাখে মন গ'লেই চাব পৰাকে ! সঁচা কথা ।
-----------------------
বাপেকে জীয়েকক ক্ষমা নকৰে । মাকহঁতৰ বুকুৱে নসহে । আইতাকৰ পৰা পোৱা আৰু অতি মৰমেৰে সযতনে ৰখা থুৰিয়াযোৰ মাকে মনে মনে বাপেকে গম নোপোৱাকৈ জীয়েকৰ বাবে দি পঠিয়াই । "সেন্দুৰ দিয়াৰ সময়ত এইযোৰ তাইৰ হাতত দিবি ।"
--------------------------
সেই যে প্ৰৱল প্ৰতাপী কাকো কেয়াৰ নকৰা মুহিকান্ত !! অন্তৰীপ ৰ । মাকৰ শ্ৰাদ্ধৰ দিনা সি বাৰাণ্ডাৰ খুঁটাটোত ধৰি মাই মাই বুলি যে হাও হাও কৈ কান্দিছিল !!! 

No comments:

Post a Comment