Pages

Tuesday 21 July 2015

কোম্পানীৰ চাকৰি


মানুহজনক বহু বছৰৰ মূৰত লগ পালোঁ । গাঁৱৰ পৰা আঁতৰত থাকে । সুধিলে - আচ্ছা পঢ়া শুনা কিমানলৈকে কৰিলা?? ইংৰাজী সাহিত্যত এম এ । আৰু এতিয়া ?? এতিয়া দিল্লীত আমেৰিকাৰ বহুজাতিক কোম্পানী এটাত কোৱালিটি এনালিষ্ট, গুণগত মানদণ্ড বিশ্লেষক । মানুহজন মোৰ উত্তৰত হতাশ হ'ল । চৰকাৰী চেষ্টা কৰি আছা নে নাই ? মই সুধিলোঁ - কিয় খুড়া?? নহয় মানে ভাল কলেজত পঢ়িলা, এম এ কৰিলা এতিয়া চিকিউৰড ভাল চৰকাৰী চাকৰি হ'লে ভাল হয় দিয়াচোন । কোম্পানী আজি আছে কালি নাই ।
খুড়া , প্ৰথম কথা হ'ল মই মোৰ চাকৰিটো লৈ সুখী । কোনোদিন নিৰাপত্তাহীনতাত ভোগা নাই । চৰকাৰী চাকৰি পোৱা হ'লে ভাল আছিল ।মই বৰকে চেষ্টাও নকৰিলোঁ। তদুপৰি মই কোম্পানীত মানে এই কৰ্পৰেটত এনেকুৱা কিছুমান কথা শিকিলোঁ যিবোৰ মোৰ অফিচৰ বাহিৰেও ব্যক্তিগত ব্যৱহাৰিক জীৱনত বহু সহায়ক হৈছে । ডিচিপ্লিন, টাইম কনচাৰ্ণ, দলৰ নেতৃত্ব, মতিভেশ্যন, বক্তৃতা, পৰিপাটি এইবোৰ ইয়াতেই বেচি ভালকে শিকিছোঁ । ন বজাত অফিচ মানে ন বজাতেই । দহ মিনিট দেৰি হলেও আপোনাৰ হাফ ডে' লাগিল । ইয়াত এটাই মন্ত্ৰ- যিমানেই কাম কৰিবা, সিমানেই ওপৰলৈ যাবা । কিন্তু চাওক আপোনাৰ ভায়েক ## খুড়াকেই আমি সৰু থাকোতে অত বছৰ দেখিলোঁ ঘৰৰ পৰা ওলাইহে চাৰে দহ বজাত ।…কিন্তু ইয়াত এটা এটা মিনিটৰ হিচাব ।
তেখেত আশ্বস্ত ন'হল । তথাপিও দিয়াচোন চৰকাৰী চৰকাৰীয়েই ।
হয় তথাপি মই সুখী খুড়া । মাহৰ ৩১ তাৰিখে পইচা পাইছোঁ । কাকো তৈলমৰ্দন নকৰাকে প্ৰমোশ্যন । আপোনাৰ কাম চাই আছে কোনোবাই আপুনি গম নোপোৱাকে আৰু কামৰ পুৰস্কাৰো পাই আছে । দহজনৰ আগত আপোনাৰ কষ্টৰ ইনাম দিছে, প্ৰশংসা কৰিছে । কামত ফাঁকি দিয়াৰ কোনো ৰাষ্টা নাই । অফিচত কেৱল চহী কৰি পইচা পোৱাৰ কোনো ৰাষ্টা নাই । ফোন কৰি উপস্থিতি দি দৰমহা লোৱাৰ ৰাষ্টা নাই । অৱশ্য মোৰ ব্যক্তিগত কিছুমান ভালপোৱা কামৰ বাবে সময় দিব নোৱাৰাৰ বাবে মই সোনকালেই কৰ্পৰেট এৰিম কিজানি । কিন্তু যিবোৰ শিকিলোঁ সেইবোৰ মোৰ ভৱিষ্যত দিনবোৰত যে অতি কামত আহিব সেইয়া মই নিশ্চিত ।
কথাৰ কোবত জিভা শুকাই পানীও গিলিলো, তথাপি তেখেত সন্তুষ্ট ন'হল - হ'লেও দিয়াচোন …।
মই লাহেকে ফালৰি কাটি প্ৰসাদ বিতৰণৰ ওচৰলৈ গ'লো ।
অকল তেখেতেই নহয় । ভিতৰত এতিয়াও বহুতো এনে লোক আছে যিসকলে কোম্পানী বুলিলে এনেকুৱা এটা ধাৰণা পুহি ৰাখিছে যেন কোম্পানী মানেই নিৰাপত্তাহীনতা, চৰকাৰী চাকৰি নোপোৱা সকলেহে যেন শেষ আশ্ৰয় কোম্পানীত লয়গৈ । তেখেতসকলক আনি কোম্পানীৰ ভিতৰখন দেখুৱাবলৈ মন যায় আচলতে কৰ্ম সংস্কৃতি, নিয়মানুৱৰ্তিতা কি । কেনেকৈ আমি কাম কৰোঁ আৰু সেয়েহে মাহৰ শেষত পইচা কেইটা লৈ কিমান গৌৰৱ কৰোঁ - ইয়াৰ প্ৰতিটো টকাই মই কষ্টৰ বিনিময়ত পোৱা ।

No comments:

Post a Comment