ডিপ্রেশ্যন

##
মাহত মই তিনি চাৰিটা মোৰ লেখা পঢ়া মানুহৰ বা লগ নোপোৱা ভাৰ্চুৱেল চিনাকি মানুহৰ ফোন পাওঁ । এই ফোনবোৰত মই বৰ আগ্রহেৰে কথা পাতোঁ । ভাল পাওঁ কথা পাতি বিশেষকৈ কথা বতৰাত প্রৱল সম্ভাবনা দেখুওৱা কম বয়সীয়া, নতুনকৈ ডেকা হোৱা ল'ৰাহঁতৰ লগত। সিহঁতৰ দুনীয়াখন অলপ বেলেগ কিন্তু খুবেই সুন্দৰ ।

মোৰ পৰামৰ্শ দিয়াৰ যোগ্যতা নাই বুলি জানিও যেতিয়া বিশেষকৈ কম বয়সীয়া ল'ৰাই ফোন কৰি কিবা কথাত পৰামৰ্শ বিচাৰে তেতিয়া সেই বিষয়ত মোৰ জ্ঞান নাথাকিলেও মই পঢ়ি বা বেলেগ বিজ্ঞজনক সুধি কিবা এটা সহায় কৰিবলৈ চেষ্টা কৰোঁ আৰু এই কথাই মোক আনন্দ দিয়ে । অসীম ।

শৰতৰ কোনো এটা দিনতে এদিন অতি মৰমলগা মাতৰ ল'ৰাজনে ফোন কৰি চিনাকি হৈ ইটো সিটো কথা পতাৰ পিছত ক'লে - দাদা মোৰ মনটো বেয়া লাগি থাকে
দুমাহ মানৰ পৰা । কাৰণ সোধোতে যি কেইটা কাৰণ ক'লে গোটেইকেইটাই একেবাৰে সাধাৰণ । সি লাহে লাহে পঢ়াশুনা, আগ্রহ সকলো হেৰুৱাইছে । মই গুগলতেই হওঁক বা বেলেগ কিতাপতেই হওঁক বা মোৰ বৃত্তিগত কাৰণতেই হওঁক, হতাশা বা ডিপ্রেশ্যনৰ বিষয়ে অধ্যয়ন কৰিছোঁ আৰু মেডিকেল এচপেক্টখিনি বাদ দি লক্ষন বা প্রতিকাৰ বা প্রতিৰোধৰ বিষয়ে অলপ অচৰপ বুজি পোৱা বা বুজাব পৰা হৈছোঁ । মোৰ প্রশ্নকেইটাত মই ল'ৰাজনৰ পৰা যিকেইটা উত্তৰ পালোঁ সেইকেইটাৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰিলোঁ যে ল'ৰাজনে ইতিমধ্যে ডিপ্রেশ্যনৰ চিকাৰ হৈ লাহে লাগে মেজৰ ডিপ্রেচিভ ডিচঅৰ্দাৰলৈ গৈ আছে । লাহে লাহে তাৰ আত্মহত্যাৰ প্রৱনতা বা ছুইচাইডেল আইডিয়েশ্যন জাগি উঠিছে ।

মোৰ ভাষাৰে তাৰ মনত সোমোৱাকে ক'লো- চোৱা ডেকা ! তোমাৰ এইটো এটা সাধাৰণ ৰোগ, ইয়াত তোমাৰ একো দোষ নাই । কিবা কাৰণৰ সুযোগ পালেই এই ৰোগে আক্রমন কৰিব পাৰে যিকোনো মানুহক, বয়সক । সাধাৰণ ৰোগ কিন্তু অৱহেলা কৰিলে বিপদ । আচৰিত ন'হবা যে ভাৰতত বৰ্তমান প্রতি দহজন মানুহৰ এজন এইৰোগত আক্রান্ত কিছুমান সামাজিক কাৰণত, কিছুমান ব্যক্তিগত কাৰণত আৰু কিছুমান নিজৰ পেছাগত কাৰণতো । এইটো বৰ্তমান সময়ৰ তেনেই সাধাৰণ কথা কিন্তু মনোৰোগ বিশেষজ্ঞৰ ওচৰলৈ যাবলৈ কৰা সংকোচৰ বাবে ই দিনে দিনে ভয়াবহ ৰূপ লৈছে । আৰু মানসিক চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যোৱাৰ এই সংকোচৰ বাবেই কথাবোৰ ভিতৰি ভিতৰি বাঢ়ি গৈ এসময়ত ছুইচাইডেল আইডিয়েশ্যন বা হ'মিচাইডেল আইডিয়েশ্যনে মাৰাত্মক ৰূপ লয় । পশ্চিমীয়া দেশত এই মনোৰোগ বিশেষজ্ঞ বা মানসিক চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ যোৱাটো তেনেই সাধাৰণ কথা । তাত এই সামাজিক সংকোচ নাই । সেয়েহে সেইবোৰ দেশত ডিপ্রেশ্যন, এংজাইটি, বাইপ'লাৰ ডিচঅৰ্দাৰ আদি আগতকৈ যথেষ্ট নিয়ন্ত্রনলৈ আহিছে । কিন্তু আমাৰ দেশত এই বিশেষজ্ঞৰ ওচৰলৈ যাবলৈ ক'ৰা সংকোচৰ বাবে বৰ্তমান ই শিপাইছে বৰ বেয়াকৈ । সমাজে কি ক'ব মানসিক চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ গ'লে -এই ধাৰণাই সাধাৰণ ৰোগটো জটিল কৰি তুলিছে দিনে দিনে ।
আৰু তুমি শুনি আচৰিত হ'বা যে মই পঢ়ি যিখিনি বুজি উঠিছোঁ প্রাৰম্ভিক অৱস্থাত কোনো ঔষধৰ ব্যবহাৰ নকৰাকৈ কেৱল কথা পাতি মানে কাউন্সেলিং আৰু সাধাৰন জীৱন শৈলীৰ পৰিৱৰ্তন মানে লাইফষ্টাইল মডিফিকেশ্যনৰ দ্বাৰা দুই তিনি সপ্তাহৰ ভিতৰতে তুমি ইয়াৰ পৰা মুক্ত হ'ব পাৰিবা । তোমাৰ দৰে ইন্ত্রভাৰ্ট মানুহৰ বাবে কাউন্সেলিং বিশেষ জৰুৰী । দুই এটা অতি সহজ অনুশীলন যেনে প্ৰাৰ্থনা, প্ৰাণায়াম বা যোগ-আৰু দেখিবা আৰু তোমাৰ মন ফৰকাল । গতিকে বাকী সংকোচবোৰক পিছঠেং মাৰি তুমি এবাৰ যোৱাচোন । জীৱনটো তোমাৰহে । এইবোৰ তেনেই সাধাৰণ কথা । যোৱা এবাৰ । কোনে কি কয় কেয়াৰ নকৰিবা । চিকিৎসকৰ ঠিকনা পাতি ময়েই যোগাৰ কৰি দিম । আৰু যেতিয়াই ইচ্ছা মোৰ লগত কথা পাতিবা, মই শুনিম, পাতল লাগিব তোমাৰ ।

মোৰ বাবে অতি ভাগ্য আৰু আনন্দৰ কথা যে ডেকাই মোৰ কথাখিনি বুকুত ল'লে ।

এসপ্তাহৰ পাছত সি মানসিক চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ গ'ল । কাউন্সেলিং কৰালে । তিনিসপ্তাহত সি আগৰ ল'ৰাটো হ'ল । এতিয়া আগৰ দৰেই পঢ়া শুনা, গান, কিতাপ, চিনেমা-সকলো আগৰ দৰেই । মোলৈ মাহেকে পষেকে ফোন কৰে । সপ্ৰতিভ ।

যোৱা সপ্তাহতো সি ফোন কৰিছিল ।

"এসময়ত যে মই কিয় ইমান হতাশ হৈ আছিলোঁ এতিয়া হাঁহিহে উঠে " ।