দিল্লীৰ কথা (৫)

হাডচন লেনত ফুটপাথতে বেচি থকা ডাব নাৰিকল এটা খাবলৈ ৰ'লো । বৰ মৰমলগা কলেজীয়া ল'ৰা-ছোৱালী এহালে নাৰিকল খাই আছিল । পিন্ধন-উৰণ আৰু চাল চলনত ধৰিব পাৰি ল'ৰা-ছোৱালীহাল মাৰ্জিত আৰু সংস্কাৰ থকা ঘৰৰ । দুয়োটাই একেডাল পাইপেৰেই নাৰিকলৰ পানী খাইছিল । সৰু সৰুকৈ ছোৱালীজনীয়ে কৈছিল: পাপাকৰ বাবেই ভয়-বাকীখিনি দেখা যাব । সময়ো আছে হাতত তিনি বছৰমান । কিন্তু সি শাস্ত্ৰীয় সংগীত কমপ্লিট কৰিহে যাতে বেলেগ চিন্তা কৰে । 
সিহঁতৰ কথাবোৰ শুনিবলৈকে দুই মিনিটৰ ডাবে ল'লে পোন্ধৰ মিনিট । এনেকুৱা প্ৰেমালাপ শুনাও সৌভাগ্য দিয়কচোন স্মাইলীৰ পৃথিৱীত । 

এনেকে ভালপোৱা ল'ৰা-ছোৱালীবোৰ দেখি কম ভাল লাগেনে !! অকণমান গোপনীয়তা, ভবিষ্যতৰ সপোন ! এইটোৱেইটো বয়স!! 

ভালপোৱা মানুহবোৰ ভালে থাকক । পৃথিৱীখন তেওঁলোকৰে ।

----------------------------------------------------
এটিএম বিচাৰি খোজকাঢ়ি আউট্ৰাম লেনত গৰমত সিজি সিজি ক'ল্ড ড্ৰিংক খাবলৈ ফুটপাথৰ দোকান এখনত ৰ'লো । অস্থায়ী চালি কিন্তু প্ৰায় স্থায়ী । লম্বা চুলিয়া ডেকাই মোক ক'ল্ড ড্ৰিংক আৰু চিগাৰেট দিলে, বেঞ্চত মোৰ কাষতে বহা অট'ৱালাক চাহ আৰু নিমকি দিলে, চেঙেলীয়া এটাক খুচুৰা নাই বাবে শিখৰৰ পেকেট দিও ওভতাই ল'লে আৰু ইয়াৰ পাছতে চুলিখিনি ঠিক কৰি মোৰ কাষতে বহি চেলফ্ ৰ পৰা উলিয়াই চামুচ এখনেৰে বুকমাৰ্ক দি থোৱা আধা পঢ়া ইংৰাজী কিতাপখন পঢ়িবলৈ লাগি গ'ল । মাজতে এখন পকেট ইংৰাজী-হিন্দী অভিধানো উলিয়াই ল'লে । মোৰ ক'ল্ড ড্ৰিংক শেষ হয় মানে সি এক পৃষ্ঠা পঢ়ি অতাইছিল ।

----------------------------------------------

বেকাৰী দোকানখনৰ কাষতে অতি ক্ষীণকায় কুকুৰৰ পোৱালীটো কাকো একো আমনি নিদিয়াকৈ শুই আছিল । পাঁচ বছৰমান বয়সৰ ল'ৰাটোৱে আহি কুকুৰৰ পোৱালীটোক ভৰিৰে গোৰ এটা শোধালে । কুকুৰটোৱে কেংকেঙাই উঠিল । বেকাৰীৰ দোকানৰ ভিতৰৰ পৰা বাপেক ওলাই আহি পুতেকৰ বীৰত্ব দেখি ভাল পালে । কুকুৰৰ পোৱালীটোক যাব নোৱাৰাকৈ বাট ভেটি ধৰি পুতেকক হাঁহি হাঁহি ক'লে " লাগাও…অউৰ এক লাগাও!" ।

অলপ আগতে এই দৃশ্যটো দেখি গংগাজল চিনেমাৰ সাধু যাদৱ আৰু পুতেকলৈ মনত পৰিল ।

ল'ৰা ডাঙৰ হৈ যাতে ওলোটাই গোৰ শোধাই নকওক" আপনে হি চিখায়া থা…"

মানুহ এজনে বিস্কুত এটা দি কুকুৰটো মাতি নিছিল । দূৰলৈ । বাপেক পুতেকৰ পৰা বচাবলৈ ।