Pages

Wednesday 22 July 2015

চন্দ্ৰবিন্দু

নতুনকৈ চিনাকি হোৱা কোনোবাই যেতিয়া সোধে ঘৰত কোন কোন আছে, আগৰ দৰেই কওঁ: মাই, দেউতা…
পিছমূহুৰ্ততে ভুলটো শুধৰাওঁ-নাই, দেউতা নাই । ঢুকাল ।
সিদিনা কিবা এখন ফৰ্ম ফিল আপ্ কৰোঁতেও একেটাই ভুল । 
পিতা:-শ্ৰী…
পিছমূহুৰ্ততে শ্ৰী টো কাটিলোঁ…মানুহটোতো নাই!!! চন্দ্ৰবিন্দু ।
তিনি বছৰ হৈ গ'ল তথাপি প্ৰায়েই এনেকুৱা লাগে-মানুহটো একেবাৰে নোহোৱা হৈ যোৱা নাই । ক'ৰবাত যেন আছে এতিয়াও !!
বাপেকবোৰ কি একো একোখন আকাশ যাৰ শেষ নাই ! এক সত্বা!!
এই বাপেকবোৰ যেন নমৰিবই কোনোদিন !!!

No comments:

Post a Comment